Osteopatia czaszkowo-krzyżowa

Zastanówmy się jednak, czy rzeczywiście czaszka jest taka niedostępna, jak chce widzieć to współczesna medycyna i fizjoterapia. Kiedy rodzi się dziecko jego głowa jest miękka i przez to bardzo delikatna. Jest to konieczne, aby mógł rozwijać się mózg, który po urodzeniu jeszcze przez długi czas zwiększa swoją objętość. Gdyby czaszka była odpowiednikiem metalowej puszki, nie byłoby to możliwe.
Jednak czaszkę zdecydowanie lepiej jest porównywać z kulą ziemską. Jak wiemy składa się ona z płyt tektonicznych, które w określonych miejscach stykają się ze sobą, nacierają na siebie lub oddalają się od siebie. Jak wiadomo miejsca styku płyt tektonicznych są obszarem olbrzymiej aktywności doprowadzającej do powstawania łańcuchów górskich, rowów na dnie morza itd. Mimo że ruchy płyt tektonicznych są minimalne, doprowadzają one z biegiem czasu do kolosalnych zmian w ukształtowaniu naszej planety.
W skali ludzkiego ciała czaszka zbudowana jest z pojedynczych kości, które łączą się ze sobą w miejscach zwanych szwami. Dzięki tym elastycznym połączeniom czaszka może przez pewien czas rosnąć. Są one również niezbędne w życiu dorosłym, ponieważ pozwalają na amortyzację wstrząsów, do których dochodzi w trakcie urazów, czy też działania innych sił, chociażby związanych z chodzeniem. Gdyby czaszka była twardą, nieruchomą skorupą, każdy wstrząs mógłby być tragiczny w skutkach dla bardzo delikatnego i wrażliwego mózgu. Natura nie jest jednakże tak bezmyślna i znalazła rozwiązanie zapewniające doskonałą równowagę pomiędzy twardością, wytrzymałością, elastycznością i sprężystością kości czaszki oraz ich połączeń. Tym niemniej obszary „połączeń tektonicznych” naszej czaszki narażone są na różnego rodzaju napięcia, które mogą być przyczyną różnorodnych dolegliwości. Należy również pamiętać, że czaszka jest miejscem w którym usytuowana jest większość narządów zmysłów odpowiedzialnych za wzrok, słuch, smak, węch i równowagę. Jest to także obszar, dzięki któremu możemy mówić, ssać (szczególnie ważne u dzieci) i połykać. Czaszka stanowi również początkowy odcinek układu oddechowego (zatoki, noso-gardło). Jakakolwiek dysfunkcja w obrębie czaszki może doprowadzać do zaburzeń któregokolwiek z wymienionych aspektów. Wszystko to odnosi się do samej czaszki, nie wspominając nawet o mózgu, oponach mózgowych, nerwach czaszkowych i rdzeniu kręgowym, czyli o strukturach na które bardziej pośrednio możemy próbować wywierać wpływ za pomocą osteopatii czaszkowo-krzyżowej.

Sama terapia może być bardzo delikatna lub bardziej konkretna – w zależności od potrzeb pacjenta. Tym niemniej jest ona przyjemnym doświadczeniem, a jej „skutkiem ubocznym” jest uczucie rozluźnienia, świadczące o jej pozytywnym wpływie na cały układ nerwowy, który odzyskuje pożądaną równowagę. Wspomniane zalety powinny stanowić wystarczającą motywację do zastanowienia się, kiedy warto skorzystać z tej formy pomocy.

– migreny
– napięciowe bóle głowy
– łagodne formy zeza; leniwe oko
– szumy uszne
– zaburzenia równowagi bez stwierdzonego podłoża organicznego
– nawrotowe zapalenia zatok
– nawrotowe zapalenia ucha środkowego
– zaburzenia ssania i połykania u niemowląt
– skośnogłowie funkcjonalne (plagiocefalia funkcjonalna)
– kręcz szyi
– zgrzytanie zębami (bruksizm) i zaciskanie zębów
– niewyjaśnione bóle zębów
– niewyjaśnione bóle twarzy
– stan po neuralgii nerwu trójdzielnego
– stan po chorobach i zabiegach operacyjnych w obrębie czaszki i kręgosłupa
– choroby stawu skroniowo-żuchwowego
– nerwice wegetatywne
– pomocniczo w zaburzeniach hormonalnych (ze względu na przysadkę mózgową), np. w przypadku zaburzeń miesiączkowania